Optik Gazete olarak düzenlediğimiz "Gözde Hatıralar" metin yarışmamız yayınlanmaya ve oy almaya başladı.
Gözlükçülük ve optisyenlik mesleğine ilişkin hatıralarımızı kişisel belleğimizin derinlerinden çıkararak, ortak belleğimize aktarmak ve paylaşmak amacıyla düzenlediğimiz yarışmamıza katılan hatıra metinlerini her gün buradan yayınlayarak, siz değerli okuyucularımızdan yarışmacılarımıza desteklerinizi bekliyoruz.
Facebook’ta beğeni sayısı ile en yüksek oyu alan katılımcılar halkın beğeni oyu ile seçilerek ödüllerine hak kazanacaklardır. Siz de Optik Gazete facebook sayfasında
https://www.facebook.com/OptikGazete yayınladığımız hatıra metnini beğenerek, yarışmacıya destek olabilirsiniz.
Katılmak isteyen sektör mensupları ve optisyenlik bölümü öğrencilerimiz yazdıkları hatıra metinlerini gönderebilir ve büyük ödülleri kazanma şansına sahip olabilirler. Hatıranızı göndermek için tıklayınız:
//yarisma.optikgazete.com/hatirani-gonder/
Gözde Hatıralar yarışmasına katılan
"Betül Çakır" isimli yarışmacımızın hatıra metnini aşağıda siz değerli okurlarımızla paylaşıyoruz.
|
ÖNCE KÂBUS SONRA HUZUR
Bir yaz günüydü. Arkadaşlarımın kazandığı üniversiteleri dinliyordum. Bilgisayar başına geçince gördüğüm manzara beni çok şaşırttı. Kilis 7 Aralık Üniversitesi. Optisyenlik bölümünü kazanmıştım. Evet, bu bölümü son tercihlerime yazmıştım ama… Gözüm ve gönlüm hep ilk tercihlerdeydi. Hiç beklemediğim bir şehir ve bölüm… Gidip gitmemekte kararsızdım.
Sevinmem gerekirken bende ki duygular çok farklıydı.Ailem çok sıcak bakmıyordu benim için tek değerli varlığım Babam...benim bu bölüme gitmemi isteyen tek kişi çünkü,bizim için mücadele ediyor bir an önce iş hayatına atılmam için uğraşıyor.gurbette olan babamı kıramadım..
İlk üniversitem okulun ilk günü ve ilk dersime giren hoca işte hayatımın dönüm noktası Hocanın ağzından çıkan her kelime bana kâbustu. Kendime çok kızıyordum bu bölüme geldiğim için hele hocalarımı asla görmek istemiyordum, açıkçası Üniversiteden nefret etmiştim. Hangi ara boşluk bulduysam kaçıyordum bu şehirden tabi öyle de böyle de Kilis’deki ilk yılım pek de hayal ettiğim gibi geçmedi. Bu şehrin olumsuzluklarına rast geldim bu olumsuzluklar nedir diyeceksiniz? Kilis demem yeterli bence füzeler, roketler, ambulans sesleri, çığlıklar…1.yılım iyi-kötü bir şekilde bitti. Ve 2. Yılım off hayatımın en güzel anılarımın biriktiği yıl bunda en büyük etken benim hocam evet, benim hocam diyorum bu şehre ve bu bölüme bağlayan tek insan. Her türlü sıkıntımızda yanımızda, desteğini esirgemeyen, ailemizin yokluğunu hissettirmeyen her türlü aktivite de bizimle birlikte eğlenen ve aynı zamanda bizi bırakıp gidecek olan hocam... Gözlük yapmaktan nefret eden şimdi ise laboratuar da girdiğim her dersten zevk alan ben… kırdığım gözlük, cam, çerçeve v.s Ya çok konuştuğum için yediğim para cezaları :)) Kar topu oynarken mutluluklarımız, ders arasında verdiğimiz çay muhabbetleri… Ve daha niceleri bu yaşadıklarım benim optisyenlik deki geçirdiğim en özel anım ben yaşadığım bu ortamı, güzellikleri ve sizi asla unutmayacağım…
|
Not : Gönderilen hatıra metinleri katılımcının gönderdiği şekilde yayımlanmış, hiçbir şekilde cümle yapılarına müdahele edilmemiş, noktalama ve imla kurallarında düzeltme yapılmamıştır.
Sebnem ucar 8 Yıl Önce
Betül cakir basarilarinin devamini diler tebrik ederim canim