Gözde Hatıralar "Engin Şentürk"

Merhaba,
2014 yılında 65 yaşlarında bir müşterim, Prespiyopi (yakın gözlük) reçetesi ile iş yerimize geldi. Gözlüklerini reçeteye uygun olarak yaptık kendisi testini yaptı gözlüğü memnun bir şekilde alıp gitti. Aradan 2 gün geçince gözlükle işyerimize geldi  “Bana yanlış gözlük yaptınız ben bu gözlükle görmüyorum” diye çıkıştı. Çerçeveye baktım markası benim sattığım marka değil kendisine “Size verdiğim gözlük bu değil belki başkasının gözlüğü ile karıştırdınız dedim” kabul etmedi “Ben bunu buradan aldım” diyerek bağırıp çağırmaya başladı. Gözlük numaralarını ölçtüm bizim ona yaptığımız numaraların neredeyse 2 katı. Ama asla kabul etmiyor o kadar bağırmaya başladı ki insanlar sokaktan geçerken dükkana girip ne olduğunu anlamaya çalışıyor. Gözlüğü değişmedim müşteri ağıza alınmayacak küfürler ederek ayrıldı. Ertesi gün tekrar geldi ama bu sefer mahcup elleri bağlı bana “Bana hakkını ne olur helal et “ dedi. Ben “Hayırdır ne oldu” deyince “Ben gözlüğü kahvehanede arkadaşımın gözlüğü ile karıştırmışım bu gün arkadaşım gözlüğümü getirdi” dedi. Ben de hakkımı helal ettim deyince yine mahcup bir şekilde dükkandan ayrıldı. O günden sonra  benim dükkanın önünden geçer ama utancından başı eğik olarak yürür, dükkana ve bana bakamaz oldu. Bende bir zaman sonra onu durdurarak içeri davet ettim çay ikram etti “Üzülme amca insanlık hali olur böyle durumlar en büyük erdem hatayı kabullenip özür dilemektir, sende bunu yaptın” deyince rahatladı. Şimdi benim en sadık müşterim o oldu artık.

Bundan yaklaşık 4-5 yıl önce bir müşteri Rize’deki iş yerimize geldi güneş gözlüğü almak istediğini söyledi kendisine modelleri gösterdim. Bir tane polarize camlı model beğendi ben kendisine polarize test resminden balığı gösterdim çok şaşırdı. “Habunlan baluklari nasil gördüm” dedi. Bende kendisine camın özelliğinden dolayı balığı gördüğünü söyledim ve gözlüğü aldı gitti. Birkaç gün sonra işyerime gelerek “sen beni kandurdun bu gözlük sahte” dedi ben kendisine ürünün orijinal olduğunu anlatmama rağmen ikna edemiyordum. Sonunda ağızındaki baklayı çıkarttı ve dedi ki “bununlan baluklari görursun dedun ama ben kayiklan denize açildum hiçbir tane baluk göremedum dedi” ben gülmemek için kendimi tutmaya çalıştıysam da dayanamadım patlattım gülmeyi. Adam daha da öfkelendi. Daha sonra ne kadar anlattıysam da ikna edemedim mecburen gözlüğü geri alıp parayı iade ettim. O günden sonra test resmine bakan herkese sadece buradaki balığı görebileceklerini söylemeye başladım.