31 Mayıs 2018, Perşembe
İyi ki bu temizlik yaparak yürüme işini önceden yapmamışız, dünkü temizlik yaparak yürüyüşten sonra sağdaki soldaki çöpler gözüme daha fazla batmaya başladı. Ancak artık sonuna geldik, zaman kaybetmeden izin alınan saatte Ankara girişinde olmamız gerektiği için bugün dümdüz yürümek zorunda kaldık.
***
Bu arada bir iki gün önce olan bir şey daha var ki yazmayı atlamışım, burada anlatayım. Bolu Kazan arasında bir yerlerde dallara asılı bira kutuları görmüştüm. Hani şu metalik teneke kutulardan... Allah biliyor, “bu ne bu, herhalde içip içip kafayı buldular, yol boyunca dalga geçip bir de ağaçlara asmışlar,” diye geçirdim içimden…
Ama ara ara, sık sık ağaçlarda sallanan bira kutularını gördükçe de “bunun bir sebebi var” diye düşündüm. İlk mola verdiğimiz bir kafede sordum, öğrendim.
Meğerse çok işe yarayan bir yöntemmiş, çok mantıklı bir nedeni varmış.
Yol virajlı, çift şerit, dar ve eğimli. Yol kenarı sık ağaçlıklı. Gece yoldan geçenlerin far ışığı teneke kutularda yansıma yaparak şoförün virajları fark etmesini sağlıyormuş.
İşte Türk insanının zekası ve çözüm üretme yeteneğine güzel bir örnek. Bunu çevre halkı yapmış. Yollarda kedi gözü tabir edilen fosforlu işaret levhaları olması gereken yerlere metal parlaklığından faydalanarak dikkat çekici işaretler koymuşlar. Çözümü Belediye ya da Kara Yolları’ndan beklemeden gereğini yapmışlar. Çok hoşuma gitti gerçekten. Ve bu fikri çok yaratıcı buldum.
Bu da bu yürüyüşte hafızama kazınan ilginç bir anı oldu.
***
Ve nihayet yürüyüşün sonu…
Bugün Ankara’ya girişimde çok güzel bir karşılama töreni yaşadım.
İçimde zaten kendime koyduğum hedefi gerçekleştirmiş olmanın müthiş mutluluğu ve keyfi var. Tamamlamak zaten başlı başına güzel bir duygu. Bir de üstüne üstlük sevdiğin insanlarla, destek veren insanlarla çevrili olma duygusunu yaşamanın mutluluğunu anlatamam.
Ben varış noktasına yürürken, daha varmadan önce Anadolu Ajansı muhabirleri yanıma gelerek çekim yapmaya başladılar. Sonra kulağıma uzaktan mehter sesi geldi, tam yaklaştığımda da dumanlar yükseldi. Türk bayrakları ve “Korsan Lens Satışına Hayır” dövizlerini görünce içim coşkuyla doldu. Meslektaşım Atilla Karip güzel bir jest yaparak, mesleğimizin bir sağlık mesleği olduğunu vurgulamak üzere beyaz gömlek getirmiş, üzerime beyaz gömlek giydirdi. Güzel bir karşılamaydı.
Önce eşim geldi yanıma. Basın açıklamasını verdikten sonra buluşma noktası olan Göksu Parkı’na doğru yürümeye başladık. Bu arada Ankara karşılama ekibinin dışında İstanbul’dan gelen dostları da gördüm aralarda. Ve bir de baktım ki yurt dışındaki diğer firmamızın Genel Müdürü Ayla Aydemir ta Kıbrıs’tan kalkıp gelmiş.
Göksu’da İzmir Marşı’nı çalan mehter takımını dinledikten sonra tüm karşılama ekibine teşekkür ettim ve 1 Haziran Gözlükçüler ve Optisyenler Günü’nde buluşmak üzere kalacağımız otele gittik.
Yarın önemli bir gün olacak. İstanbul’dan gelen ekiple akşam yemeği yedikten sonra gece yarısına kadar koordinasyon ekibiyle çalışarak yarın yapılacak işlerin üzerinden geçtik, düzenlemeler yaptık.
Yarın büyük gün.
1 Haziran 2018, Cuma
Bugün 1 Haziran Gözlükçüler ve Optisyenler Günü…
Programımızın başında toplanan imzaların teslimi var. Ardından Atamızı ziyaret ve Ankara Ticaret Odası’nda gerçekleştirilecek olan 1 Haziran Gözlükçüler ve Optisyenler Günü toplantısı. Aslında bu güne özel Optik Gazete’de yazılan haberi okuyarak daha kapsamlı bilgi alınabilir. Ancak ben yine de bugünü de yürüyüş notları içinde bir özet olarak ele almak istedim.
Sabah Sağlık Bakanlığı önünde toplandık. 14-15 ayrı ilden gelen optik sektör mensupları ve optisyenlik bölümü öğrencileri ellerinde çeşitli dövizlerle bakanlık önünde hazır bekliyordu. Bu arada valilik izinli bu toplanmanın emniyetini sağlamak üzere avukatlarımla birlikte polislere bilgi aktardık.
Sağlık Bakanlığı önünde açılan imza masasında verilen son imzalarla 7604 toplam imza, önünde hazırlanmış tutanağı ile bir dosyaya yerleştirildi...
Basın mensuplarına ve Sağlık Bakanlığı önünde toplanan sektör mensuplarına kısa bir basın açıklaması yaptıktan sonra avukatlarım Suat Şimşek ve Akif Gültekin ile birlikte Sağlık Bakanlığı’na girerek kayıt idaresine 7604 imzayı teslim ettim.
Fox TV’ye Sağlık Bakanlığı önünde verdiğim röportajın ardından, Sağlık Bakanlığı Müsteşar Yardımcısı Profesör Dr. Doğan Ünal’ı makamında ziyaret ederek Türkiye İlaç ve Tıbbi Cihazlar Kurumu Başkanı Dr. Hakkı Gürsöz’ün de bulunduğu bir toplantı kapsamında Sayın Müsteşar Yardımcısına yürüyüşümün nedenlerini ve optik sektörümüzün bu konudaki sorun ve beklentilerini aktardım. Kendileri de bu konuyla ilgili harekete geçeceklerini beyan etti.
Saat 13:30’da Atamızın huzuruna çıkmak üzere Anıtkabir’de toplandık. Atamızın anı defterine şunları yazdım:
Türkiye Cumhuriyeti’nin Kurucusu Yüce Atatürk,
Sevgili Atam,
Gözlükçülük mesleğini dedesi ve babasından almış bir optik sektörü mensubuyum. Mesleğimizin ilk koşulu olan fertlerin ve toplumun göz sağlığını tehdit eden unsurlara kamuoyunun dikkatini çekmek üzere 21 Mayıs 2018’de İstanbul’dan yola çıkarak 11 günde Ankara’ya yürüdüm.
Mesleğimiz için çok önemli olan 1 Haziran Gözlükçüler ve Optisyenler Günü’nde bu yürüyüşü tamamlamış olmanın ve sektör mensubu 7604 kişinin imzasını Sağlık Bakanlığı’na teslim etmiş olmanın içsel sevinci ve gururuyla huzurunuzda olmaktan büyük şeref duyuyorum.
Daima sizin çizdiğiniz doğrultuda, daha ileriye gitmek üzere izinizdeyiz Yüce Atam…
Hayri Erol Harbi
Ardından tüm sektör temsilcileriyle birlikte tören kıtasının bizi yönlendirdiği şekilde Ata’mızın huzuruna çıktık ve mozoleye çelenk yerleştirerek anı defterinin olduğu kısma geçtik. Anı defterine yazdıklarımı katılımcılara okuduktan sonra hep birlikte bir sonraki durak olan Ankara Ticaret Odası’na hareket ettik.
Ankara Ticaret Odası’nda Başkan Gürsel Baran’ın konuşmasının ardından ben de yürüyüşüme dair bir konuşma yaptım ve sektörümüzün sorunlarını özetledim. Ardından sektörümüzün gelişmesinin önündeki önemli sorunlar hakkında Turgut Çakar, Ramazan Özer ve Avukat Suat Şimşek de bilgiler vererek, 1 Haziran Gözlükçüler ve Optisyenler Gününe ilişkin kutlamalarını yaptılar.
Ankara Ticaret Odası’nın ve Optisyen.Com’un yürüyüşüme ilişkin plaket vermeleri bugünün güzel sürprizlerindendi. Kendilerine destekleri için teşekkür ederek hep birlikte bu güzel günümüzü fotoğrafladık.
***
Yol notlarımı da böylece tamamlamış oldum. Aynı Kanada’ya yerleşen İzmirli’nin aylarca kar gördükten sonra İzmir’e dönmesi gibi ben de 11 günlük yürüyüşümden sonra olağan yaşamıma dönüyorum. Artık eve döndüğümde her gün kendimi yollara vurup yürümek mi isterim, yoksa bir süre hiç yürümeden mi yaşarım bilemiyorum.
Bildiğim tek şey var. Sonucu ne olursa olsun, iyi ki yürüdüm.
Çocuklarım için yürüdüm. Onların geleceği için yürüdüm.
Çocuklarımız için yürüdüm. Hepimizin çocukları için.
Sektörümüz için yürüdüm. Sektörümüz yerli ve milli olan tarafta, haklı kazançla büyüyen tarafta gelişsin diye yürüdüm.
Kendim için yürüdüm. Her adımımda kendime biraz daha yaklaşarak, bildiğim doğrultuda yürüme azmim çoğalarak yürüdüm.
Daha birçok şey için yürüdüm. Merak eden Optik Gazete’den ya da “Korsan Lens Satışına Hayır” web sitesinden her gün yazdığım yazıları bularak yürüyüşümün tüm nedenlerini okuyabilir.
İyi ki yürüdüm.
İyi niyetle yürüdüm.
Çare bulmak çin yürüdüm. Çözüm üretmek için yürüdüm.
İnsanlar bir sorunla karşılaştığı ya da çaresiz kaldığı zamanlarda ya donar, ya harekete geçer. Ben harekete geçmeyi tercih ettim. Çünkü gerçekleştirmek istediğim birçok hayalim var. Ve bir hayali gerçeğe dönüştürmek için yapılacak sadece tek şey vardır o da harekete geçmek. Harekete geçmediğin sürece hayal, hayal olarak kalır, ancak harekete geçersen gerçek olur.
Ben bir hayalimi gerçekleştirmek için yürüdüm.
Ve daha birçok hayalim var ve hepsi için zamanı geldiğinde yine harekete geçmeye hazırım.
Hayri Erol Harbi