Geçmişimizin İzlerini Korumak İçin Gelin Elele Verelim
Değerli Meslektaşlarım,
Gözlükçülük / optisyenlik hem kendi açısında tarihi çok eski bir meslek, hem de birçoğumuz için ata mesleği... Mesleğimizi icra ederken kullandığımız makine, aletler, araçlar ve bu yolla kullanıcılar için hazırladığımız gözlükler, güneş gözlükleri, camlar, çerçeveler, lensler ve aklınıza gelebilecek optik konudaki her ürün zaman içinde eskiyor, bazen bozuluyor, bazen demode oluyor, bir şekilde kullanımdan kalkıyor…
Belki artık fonksiyonsuz hale gelip kullanılmıyor ama aslında onların her biri bizim geçmişimizin izlerini taşıyor. Zaman geçtikçe her biri mesleki kültürel mirasımızın bir parçası haline geliyor.
Daha önceki yazılarımda bahsettiğim bu konuyu bilenleriniz vardır. Yıllardır Türkiye’de bir optik müze kurma fikri hayalimi süsler durur. Günün birinde bu hayalimi gerçekleştirmek üzere uzun zamandır bu tür objeleri topluyorum. Zaman zaman yazılar yazıp siz gözlükçü/optisyen meslektaşlarıma da bu fikri duyurdum ve bu yolla birkaç değerli parça da şu anda objelerimizin arasında yerini aldı.
Kendilerinin muhafaza ettiği bu objeleri bize güvenerek bizim muhafazamıza veren saygıdeğer meslektaşlarıma bir de buradan teşekkür etmek isterim. Her bir obje özenle dosyalanarak, sahibinin adıyla ve hikayesiyle saklanmaktadır. Ve sergilenmektedir.
Daha önce bu çağrımızı duymayanlar için kısa bir şekilde tekrar etmekte fayda görüyorum. Objeler hibe edenlerin isimleriyle saklanmaktadır. Dolayısıyla ileride optik müzede sergilenmek üzere bize verdiğiniz objeler sizinle olan bağını koparmayacak, sadece daha sonra çok daha fazla kişinin görebileceği şekilde sergilenecektir.
Bu vesileyle bu çağrımı yenilemek isterim. Minimum 30 yıl öncesinden kalan optik objeleri günün birinde optik sektörünün kültür mirası olacak şekilde bize ulaştırırsanız en iyi şekilde muhafaza edeceğimizden emin olabilirsiniz.
Öte yandan sizden alışveriş yapan belli yaşın üzerindeki kişilerin de evlerinde dolapların içinde kullanılmadan duran eski gözlükleri olabilir. Bunlar maalesef ki sonradan kıymet bilinmeden sağa sola atılıyor ve eskicilerin eline düşüyor. Orada da çoğunlukla değeri olmayan bir eşya olarak tozlanıp gidiyor. Belli yaşın üzerindeki kullanıcılarınıza sorup eski gözlüklerini değerlendirmek isterlerse gelecekte kurulacak müzede kendi isimleriyle saklayabileceğimizi iletebilirsiniz.
Arada yavaş akan projeleri de eski eşyalar gibi su yüzüne çıkarıp bir havalandırmak lazım. Sonbahara girerken optik müze projemizi de bir daha hatırlatmış olduk. Kim bilir belki de müzeleşme tarihini artık yavaş yavaş belirlemenin zamanı geliyordur…
Tüm sektör mensuplarımıza saygı ile duyurur, iyi çalışmalar dilerim.
H. Erol Harbi
Opak Lens Yönetim Kurulu Başkanı