Bazı kişiler çok net görebilirken diğerleri farklı renkleri ayırt etmekte veya üç boyutlu görmekte sorunlar yaşar. Fakat görme performansında neden bu kadar farklılıklar var?
Gözleri sağlıklı olan genç insanlar yakın veya uzak için olsun gözlükleri doğru şekilde uygulanırsa neredeyse aynı görme kalitesinin keyfine varıyor. Doğru gözlük, görme performansındaki herhangi bir farklılığı etkin şekilde düzeltir. Fakat zaman geçtikçe bu daha zor bir hal alır çünkü kişiler arasındaki farklılıklar yaşla birlikte artabilir. 80 yaşına geldiğimizde, 20 yaşında görebildiğimiz kadar görmememiz hayatın bir gerçeğidir, görme netliği, renk ve mekansal algı ve gece görme kabiliyetimiz yaşla birlikte bozulur. 40 ila 50 yaşları arasında, göz merceği ve siliyer kası esnekliğini kaybetmeye başlar ve gittikçe farklı mesafelere odaklanamamaya başlarız. Bir kitabı gözümüzden iyice uzakta tutmak bu durumun tipik bir belirtisidir. Yaşlandıkça bu daha da kötüleşir.
Farklılıklar ayrıca, hayatımız boyunca yaşanan hastalıklara veya gözlükle düzeltilmeyen diğer rahatsızlıklara bağlı olarak ortaya çıkar – katarakt, glokom veya yaşa bağlı sarı nokta hastalığı bazı örneklerdir. Yani, görme performansının farklı seviyelerinin genelde patalojik bir arka planı vardır. Gece görme, retinamızdaki çubuk hücrelerin ne kadar iyi çalıştığına bağlıdır. Hava karardığında, kalan ışık retinaya ulaşmadan önce korneadan ve mercekten geçer. Ardından ışık burada beyin için sinyallere dönüştürülür. Bu işlem iki türlü reseptörle gerçekleştirilir: çubuk hücreler ve koni hücreler. Koni hücreler gün ışığında görmeden sorumlu, çubuk hücreler ise gece görmeden sorumludur. Bazı ender durumlarda, A vitamini eksikliği azalmış gece görme durumuna da sebep olabilir. Eksiklik giderildiğinde, alacakaranlık görmemiz yeniden iyileşir.
Kaynak : zeiss.com.tr