Görme Engelli Kardeşlerin 'Anlamlı' Dayanışması

Merkeze 20 kilometre uzaklıkta bulunan Akbelen köyünde yaşayan Hüseyin-Muzaffer Çörekçi kardeşler, anneleri Hatice ve babaları Hüseyin Çörekçi'yi 20 yıl önce kaybetti. iki kardeş köyde kendilerine ait evde birlikte yaşamayı sürdürdü. Doğuştan yüzde 50 görme engelli olan Hüseyin ve ağabeyi Muzaffer Çörekçi, köyde çiftçilik yaparak geçimlerini sağlamaya devam etti. Fakat Muzaffer Çörekçi yakalandığı göz tansiyonu sonucu 18 yıl önce görme engelli oldu. Hüseyin Çörekçi, kendisi gibi bekar olan ağabeyi Muzaffer Çörekçi'nin gözlerini kaybetmesinden sonra, bir an olsun yanından ayrılmadı. Kendisi görme engelli olmasına rağmen ağabeyinin yemeğini yapıp, bütün ihtiyaçlarını karşılamaya başladı. Aynı zamanda canı sıkılmasın diye ağabeyinin köyde gezmesine de yardımcı oldu.

'BENİM GÖZÜM OLDU'

Anne ve babalarını kaybettikten sonra aynı evde ağabeyi ile yaşadığını söyleyen Hüseyin Çörekçi, ağabeyi Muzaffer Çörekçi'nin 50 yaşında geçirdiği göz tansiyonu sonrası iki gözünü kaybettiğini belirtti. Kendisinin yüzde 50 görmesine rağmen ağabeyinin her zaman yanında olduğunu belirten Hüseyin Çörekçi, "Ağabeyimin gözüyüm ben. Her zaman yardımcısıyım. Yemek ihtiyaçlarını karşılıyorum, ona yardımcı olmaya çalışıyorum" dedi.

Muzaffer Çörekçi ise, kendisine yardımcı olan kardeşine teşekkür etti. 'Önce Allah, sonra kardeşimi seviyorum' diyen Çörekçi, şöyle konuştu:

"O hep benim yanımda sağ olsun. Gözlerim görüyorken yemeği ben yapıyordum, şimdi o yapıyor. Her gün beni gezdiriyor. O benim gözüm oldu. Hastaneye gittim, kardeşim hep yanımdaydı, yemeğimi o getirdi."

Köylülerin zaman zaman yemek yaparak yardım ettiği iki kardeş, gösterdikleri dayanışma ile takdir topluyor.

Kaynak: sozcu.com.tr, DHA