“Dünya Görme Gününde Farkındalığımızı Artıran Karanlıkta Diyalog Gezimiz”

Kapıdan içeri girip, karanlığa adım attım. Bir damla ışığın dahi olmadığı bu ortamda yol alırken tek desteğim, elimdeki bastondu. Bastonun yardımıyla duvarlara tutuna tutuna yol alıyordum. İlk kapıldığım his tedirginlik oldu! Ardından gelen şey ise karanlığın gücüydü. O derin karanlığın içinde yol alırken, rehberimiz dışarıdaki dünyada gerçekten de görmüyordu. 



Tek tek isimlerimizi hafızasına kazıyan sevgili Murat Yılmaz, bize kısa bir İstanbul turu attırdı. Taksim’de tramvaya binerken, burnumuzu direğe çarptığımızı bile hissetti. Tökezlediğimiz de elimizden tutup, yardım eden de ta kendisiydi.

Kendisi, karanlığın içinde gözümüz oldu ve karanlıkta yol alırken tüm tereddütlerimizde bize yardım etti. Gözleriyle göremiyor olması, kalbi ile görmesine mani değildi. Karanlıkta Diyalog gezisi boyunca şahit olduklarım sayesinde artık kendisini ‘karanlığın efendisi’ olarak adlandırıyorum!  Hayata pozitif bakan, huzurlu bir adam...

Hayatın içinde nelere dikkat etmeleri gerektiğini, sinemada duyarak film izlemenin nasıl hissettirdiğini ve vapurda yolculuk esnasındaki insanların nelerle ilgilendiklerini onun ağızından dinledik.

Dışarıda daha duyarlı olmamız gerektiğini vurgulayarak, farkındalığımızı güçlendirdi. Karanlıkta olmak, özgür ve güçlü hissettirdi. Sevgili rehberime, sınırlı dakikalar içinde ‘daha fazla’ görmemi sağladığı, büyük hayat dersi için ne kadar teşekkür etsem azdır.



Ak ile karanın aynı olduğu bu karanlık diyalogda seçmek, seçilmek, yargı ve ötekileştirmek yerine sevgi, yardımlaşma, birliktelik var!

Yıllardır aradığım samimiyeti ‘bütün engelleri kaldırarak’ deneyimleyebildim diyebilirim. Onlarda bulduğum samimiyete imrendim. Karanlık engel değil, özgürlükmüş bunu şimdi daha iyi hissediyorum. Bu deneyimi hissetmenizi şiddetle tavsiye ederim.

Bizleri bu güzel etkinliğe yönlendiren ve bu deneyimi yaşamamızı sağlayan değerli Optik Gazete ekibine teşekkürlerimi sunarım.

Rukiyye Akosman